Sahara Şiiri - Adnan Durmaz

kaside
Aşk insanların çıkmaya çalıştıkları bir doruk,varmaya çalıştıkları bir hedef değil,içinde yaşadıkları bir dünyadır

bulutların arkasında ayın sesidir
kara karda baharın nefesidir
karabasan tarlası bir kabussa hayat
insanın bir an uyanıp
çok şükür düşmüş demesidir
senin
çılgın
çocuk
masum gözlerin…

buğulu bir aynanın ötesinde görünen
yaşanmamış bir hayat gibi düşsel
parmaklıklar arkasında uzanan
sonsuz ve bakir bahar
gözlerin…

ve hangi bahçeye girsen
çiçekler açılır gülüşünden
hangi yüze dokunsa
sabah güneşine çevirir
……..
ramazan ayları geldiği zaman
mutlaka
dudaklarınla açılmalı oruçlar

....................

bir çöl rüzgarı gibi çarptın hayatıma
gülüşün
imr-ül kaysın
bir şah kasidesi
zamanın kumlarından çıkan
sabah güneşi…

haram aylarıydı
açlık susuzluk dediğin ne
gönlüm sana dokunmamayı oruç bildi
anımsa
yıldızlar çıngılar saçıyordu gecede
gece dediğim
saçlarından başkası değildi…

söz ki
acze düşerdi gülüşüne karşılık
gözlerin
bir dehşet sağanaktı bazan
kum fırtınalarından geçilip
varılan gizemli vahaydı
söz acze düşerdi
gözlerine karşılık

kuşkusuz ki
bu gözler
bu dudaklar
bu gülüş
kuşkusuz ki
düş

................

yağmur sonrası
bahar çimenlerinin
ve kuzuların
gözlerine benzer
ağız kokun
…

gülüşünün vahasında açan gülleri
zaman çöllerinde dolaşan
serseri gezginler farkedebilir
ki hangi yüze yayılsa
onu taşıyan beden
cennet kesilir

o gözler
hangi el hangi göğüs
hangi parmak ve boyunla
uzansa bir gövdenin coğrafyasına
işte o dem her biri
som aştan bir kasidenin
eşsiz dizeleridir
.....................
efendi dedi ki kölesine
doğu ve batı arasında
mağrip maşrık arasında
şafağın yüce kandili
şi’ra yıldızı adına
and ederim ki
ben senin kölenim bundan böyle
.............

göçebe çadırlarının üzerindeki
göğe benziyordu gözlerin
çoban çeşmelerinin söylediği
zamandan süzülüp gelmiş
kadim bir efsaneydin

kırık daldı suskunluğun
dilinin ötesi anlamlar hışırdardı yaprakları

yüzünün aynasında
çığsilah atlılar dolaşırdı
anladım ki o zaman tarih
her insana yazılmıştır tek tek
milatlar kan içinde kalırdı sesinin yamaçlarında
gülüşünün baharında kuşlar çiftleşir şakır
deli aygırlar uslanır
dalgalar sükunet bulurdu
dudaklarından
döküldükçe
sözcükler …

Adnan Durmaz
https://www.flickr.com/photos/adnandurmaz/15559429535/sizes/h/