Sahara Şiiri - Ali Urgan

Duygular perişan hasretin sahra,
Bir efsunlu zehir dilsiz heceler.
Seninle vuslatım başka bahara...
Ben gibi inliyor sensiz geceler.

Mavi bir tül sardı şu gökyüzünü,
Milyon kere girdim o günahına.
Bilmem kaç kez çizdim güzel yüzünü,
Boyadım seni bir aşk siyahına.

İçimde saklıdır kimsesiz derdim,
Yokluğunla aciz bir deli aşık.
Bilki unutursam seni namerdim,
Sarıyor ruhumu kararmış ışık.

Sahara, sen bana ben sana âhir,
Hasret çeşmesini bahtıma kurdum.
Vuslat bizden uzak, aşk oldu zehir,
Kara gözlerini özledim durdum.

Bir efsunlu elem sendeki o sır,
Umut kapısıydı dilimde ismin.
Ruhlar aleminden binlerce asır...
Sanki teselliydi bendeki resmin.

Bana bir hâl gelir geçer her bahar,
Matemli bir sızı düşer bahtıma.
Dile düşen çile bile bana yâr...
Sahara, al beni gönül tahtına.