Sahaflar Şiiri - Orhan Tuncay

Oldukça sessiz, oldukça yalnız derince
Kumrular suskun dallarda güz gelince
Meydan çeşmesi ağlıyor biteviye kendince
Sahaflar açarken perdesini yine yeni güne

Dükkanlar göz kırpar meydandan öteye
Kitaplar hazırlanmış türlü müşteriye
İsteriz ki okunmasa da verilsin hediye
Sahaflar bağlıyor dünkü tarihi bugüne

Kimi eskinin derinliklerine batmış saklanıyor
Kimi uzun zamandır okunmamış yıpranıyor
Bu kitaplarla geçmiş dallanıp budaklanıyor
Sahaflar, akınca zaman, benzemiyor düne