Onur Ömür Çağlar - Şah'niş Şiiri - Antol ...

Ve bu dilimde patlayan mayınların açtığı oyuklar;
bana iki yanında kobraların dansı cendereyken, yaşam oluyor kötülük yoksunluğundan nefessiz kalan kan gölünden balıklara.
Ve bu çocuk neşesine asılmış Dıral Dede'nin düdüğünü, çalmama hürmeti; kanlı ellerle kısıldıkça çocuk sesi,
bir gün olsun aratmıyor cehenneti.
Ve annenin gögüslerinden akan sütün toprağa vurduğu kazma,
sevdadır deyyu,
samanlık da seyran deyyu,