Gün geceye kavuşurken, Yalnızca düşünceler dans eder ayışığında, Beklemez güneşi, beklemez sabahı yalnız ruhlar. Son perdesi oynanan oyunun. Hep susmayı, kaçmayı tercih etmişse ruh Onursuz yaşayamayacağından. Sonunda bir ıslık sesi ile dalar sahneye ruh. Şah çeker vazgeçmeyen hayata, Haydi! der. Başı dik, mağrur. Son meydan okumam, son hamlem. Sıra sende. Gel ne ile geleceksen Gel hangi acı çökertir beni Hangi ihanet böler karanlığı Oyna son oyununu. 26.01.2012
Aynur KılıçKayıt Tarihi : 27.1.2012 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!