Şah Hatayi Şiirleri - Şair Şah Hatayi

Hayli demdir dosttan ayrı düşeli
Gelmez bir selamın bilmem nedendir
Ciğerim de aşk odunda pişeli
Tükenmez efkarım bilmem nedendir

Nail oldum dostun zülfü teline

Âftâb-ı âlem-i tevhîdi kıldı âşikâr
Kalmadı dünyâ yüzünde mihnet-i jeng-i gubâr
Bu duâyı zâhir etti ol şeh-i Düldül süvâr
Lâ fetâ illâ Ali lâ seyfe illâ Zülfekâr

Bin şükür bes tahtına geldi Süleymân-ı zamân

Akıl beru gel beru
Gir gönüle nazar eyle
Görür göz işidir kulak
Söyler dile nazar eyle

Baştır gövdeyi götüren

Ali İsmail'im geldim
Alemi seyran eylerim
Zülfekar durmaz kınında
Günde bin kez kan eylerim

Görürüm düzen düzeni

Ali'nin sırrına ereyim dersen
Muhabbet gölüne dal da andan gel
Küfrünü imana katayım dersen
Var kendi küfrünü bil de andan gel

Hakikat tarikat marifet sözdür

Muhammed'i candan sevdin
Ali'ye selman olasın
Elibyete gönül verdin

Ali'ye selman olasın
Allah Allah Allah Allah

Ali'yi severem candan içeru
Yolunun sürerem yoldan içeru

Bana bende demen bende değilem
Dahi bendeler var benden içeru

Men anı bilmişem kavl-i Huda´dır
Anınçün okuram la´net Yezid´e
Yezid´e la´net etmek hem sezadır
Anınçün okuram la´net Yezid´e

Cihan fahri Muhammed Mustafa´dır

Men dahi nesne bilmezem
Allah bir Muhammed Ali
Özüm gurbete salmazam
Allah bir Muhammed Ali

Anlar birdir bir olubdur

Men dervişem deyen kişi
Evvel neden geçmek gerek
Bilisini terk eyleyüb
Rızâ ile uçmak gerek

Aşk tavasında kavrulup