Şah Hatayi Şiirleri - Şair Şah Hatayi

Gel gönül pirlerin nasihatını
Biz tutalım tutmıyanda nemiz var
Canımıza dostun mahabbetini
Biz katalım katmıyan da nemiz var

Bize diyen bunu böyle demiştir

Gel gönül yeyip içelim
Bu güzellik geçer birgün
Alem param param olmuş
Alim sırrın açar birgün

Yeyip yedirmesi hoştur

Gel öğüt vereyim öğüt alırsan
Hizmet eyle gene gülü bulunca
Kervan gider sakın geri kalırsın
Hemen elden koma yolu bulunca

Ölürse de çıkmaz yoldan yol eri

Gelüb ihlas ile yola gidenin
Derece gönlünde güman gerekmez
Sil süpür kalbini evin pak eyle
Mü´minin aynası duman gerekmez

Bir kişinin iki yerde eli olsa

Gevherin geçmeyen yerde
Satma kardaş kerem eyle
Lâ’l taşını çay taşına
Katma kardaş kerem eyle

Gördün bir yerde âşinâ

Gezip şu alemi derdime çare
Bulmayan kardaşım gerekmez bana
Ağladıkça benim gözümün yaşın
Silmeyen kardaşım gerekmez bana

Daima yolda gerekmiş yol eri

Gine mihman gördüm gönlüm şad oldu
Mihmanlar siz bize sefa geldiniz
Kar kış yağar iken bahar yaz oldu
Mihmanlar siz bize sefa geldiniz

Misafir aşk kapusunun dilidir

Yine mihman geldi gönlüm saz oldu
Mihmanlar siz bize safa geldiniz
Kar kış yağar iken bahar yaz oldu
Mihmanlar siz bize safa geldiniz

Müsafir aşk kapısının dilidir

Gönülleri şâd eyleyen
Hak bir Muhammed Ali'dir
Bu yolda irşâd eyleyen
Hak bir Muhammed Ali'dir

Gönüllere gevher ekenler

Gönül ne gezersin seyran yerinde
Alemde her şeyin var olmayınca
Olura olmaza dost deyip gezme
Bir ahdine bütün yar olmayınca

Yürü sofu yürü yolundan azma