Acının umuda dönüştüğü yerde
Kulakların ve dillerin sözleriyle değil ;
Kalpleriyle inanmış,
Mavi - Beyaz önlükler giymişler ,
Çiçek yürekli kadınlar ve adamlar !
Uykusuz ve yorgun düşseler de
Umudunu yitiren ,
İçlerinde fırtınalar esen insanların
Ellerinden tek tek tutup ,
Onları yaşama geri getiriyorlar 💙🌱
Kayıt Tarihi : 23.3.2020 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
