İzlemekten bıkmıştım başıma gelenleri bir şizofren sessizliğinde.
Bir sessizlik ki, yardım eden hayatımı mahvetmeme.
Yerlerde sürüklediler umudumu ama engel olamadılar mutluluk maskemi takmama.
Yok oldu gitti acı dolu bardaklarım devirdiğim masalarla.
Küçülttüler dünyamı giderek soğuyan dört mevsimlik dostluklarında.
Geriye baktığımda hep kaybetmeye vurmuşum kendimi bilmeden aslında.
Büyüttüler korkumu evlerinde, tenimde yanıklar bırakan cehennemlerinde.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta