sağırın Şarkısı sağıra gitti

bir dost
paslı şafakları siler
âhenge bağlı bir sistemle
hıçkırdıkça
gizli aydınlıklar
yorgun düşer
ihtişam ve intikama
akşam şahittir

arkamızdan orman geliyor
yabanıl ve yağmurlardan ıslak
unuttuklarımı gizliyor
servilerin arasında
gün olur
lazım olur
akla karayı ayırmak için

hey
arkası dönük gece
yüzün ne güzel
emellerin nice
kapat kirlerimizi gizlice
çocuklar ilkinebilir
utanmaz yüzlerimizden

gece düşünceli
enlemli boylamlı
yoksa
belki
önce
memeler
değişen süremler
rengi kızaran bilgelik
gökten askerler gibi inen kararanlık
denizi taşırken
gürül gürül bir gerçeğe

ellerin denizden çıkıp çiçeklenir
adın söylenir
şehirden şehre
her yanım sancır
sopa yemiş çocuklar gibi
bir köşede iç çekerim

kış yükseldikçe
deniz çıkar
güneş çıkar
çıkar kitaplardan
kelebeklerin üstünde dolaştığı
kar
yağarsa yağsın
ertesi ışıkta
pazartesiler ölür
nasıl olsa

8 Ocak 95
Başkale