Çığlığı kuşlarca
Dağın ucundan akşam oluyor eylül
Ordan buraya Dönüyor ya dünya, o sebep yazın kavaklığın üstünden aşar giderken gün batımı
Çırpınışı yurtsuz yuvasız yel
Rengi beyaz tül ve gelencikçesi kızıl kan
Ve gündoğumu yankısıyla günaydınların tan yerinden
Yağmur indiğinde deniz mavisine kara toprağa ve sağanak seyrindeki güvercinlere
Ebem kuşağına kilitlenmiş çocuk düşünü çelenge süsleyerek
Hayatın sağımlarından elenip süzülen her şey suya toprağa boşalır
Sahile iskele yanaşır uzaklaşır, şarkılar iner dolar püsküllü bağlamaya perdeye
Yolun geride kalan kısmına düşmüş deredeydi kirpi ve kaplumbağa bir iki ay öncesi
Yukarı tırmanmış saat
Boz yakasında rengi sokan sararan tepelere vatmış ulaşmış mevsim, böylesi
Rüyasından aşk uyandığı vakitlerdir sevgiliye yaz, denize liman, suya mavi, kuşlara sonbahar
Yolcu bekleyen garlarına ve sokaklarına ıssız bir çığlığıdır öte diyar dünyanın
Kızaktan çıkar..
Raydan çıkar …
Limandan çıkar….
Ay ışığına ve yağmur sonrasına çıkar
Gemiler ağaçlar sahiller kahveler ince sızı havasıyla sarhoş Titreyen muma şarkısını söylerken
Geceyle beraber Göçerliğin güz sılasından rüzgar solosuna
Sessizce susarak Uçurtmalara takılan
Ucu bucağı gözükmez gökdelenlerin…
Kurak ve çöl yerleri
.Eylül/24
Kayıt Tarihi : 24.9.2024 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!