yokluğun
gözlerimden dizelerime akan
sağanak hüzünlerim
bulutlar özlediğim
gökyüzümde yüzlerce kuş
özlediğim
sığındım özlemlerine
verdim yüreğimi
çaresizliğim
nemli toprak kokuyor
yüzümü sürdüğüm
dokunduğum yerler
renksizim
yokluğunda
geçmişim hep hayatlardan
bu sancı bir doğuş mu
usandığım yalnızlıklar
acep ne gün biter...
Kayıt Tarihi : 27.4.2005 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!