“Katı... Kötü... Acımasız... Duygusuz, umursamaz—Demekle olmuyor; bu kaçıncı hafta, kaçıncı kez! Usandım.”
“Durma! Baştan. Daha içten. İnanarak. Yaklaştık, değişeceksin bu kesin.”
“Hoşgörüsüz... Duyarsız. Bencil, çıkarcı—Yeter bırakalım. Çabamız sonuçsuz. Dayanamıyorum.”
“Kesme, sırala. Canlı, dizemli! Duyumsayarak... İyileşeceksin.”
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta