Safran Kokulu Yalnızlık Şiiri - Şebnem Ezik

Öyle Yalnızım ki
Yalnızlığın alır beni
Savurur bir o yana bir bu yana beni
Bak işte güneş doğuyor yine
Yine yağmur çiseliyor
Camımın önüne
Kaç mevsim geçti diye
Ağlarmısın yine
Bir resim kalmış senden
Sararmış solmuş mevsimlerle
Bir anı kalmış senden
Giderken bıraktığın yerde
İstanbul ey İstanbul
Aldın onu benden
Ne diye
Ararım her yerde
Sorarım ismini ben yine
Bir rüzgar eser yine
Deli deli delicesine
Ben bıraktım dertlerimi
Rüzgarın kendisine
Özlesemde nafile
Giden gelmez bir kere
Ararım her yerde
Sorarım ismini ben yine…