Sâfiyet Şiiri - Ehlullah Dönmez

Ömrünü bir kır çiçeğine bahşetmiş,terlikli,vasat giyimli,bilge bir çocuk,belki koca yürekli bir küçük prens.Sahtelikten sıyrılıp samimi sevgiyi yaşam tarzına işlemiş bir çocuk,güneş batarken annesinin eve gel çağırısına uymayıp hava kararana kadar oynayan tutkuluda bir çocuk elbette.Çocuklar yaşamın iliğine işlerler gördüklerini,hissettiklerini.Safiyetlerini yitirene kadar çocukturlar,çocuk olmanın yaşı olmadığı gibi ölçüm aletide yoktur. Birileri bütün kötülüklere karşı kalbindeki saflığı koruyor ve o insanlar saf diye nitelendiriliyor. Kötülüğün pirim yaptığı bir dünyada onlar herkesin payına iyi... Terlikli,vasat giyimli,tutkulu çocuklarla karşılaşmak dileğiyle saf kalın...