Safiye Çakır Şiirleri - Şair Safiye Çakır

kulaklarımın uğultusuna beddualarla astılar adını
kestiler aklımın iplerini gece çığlıklarıyla

ve gittin
ayak seslerin vardı şehrimin kaldırımlarında
şimdi koca bir unutulmuşluk sokaklarda

GÜNE ŞİİR SIVAMAK


Müphem bir diş ağrısı ayrılık kemiğimde sızlayan
Gülüşü haziran kokan kadının gözlerinden düştüm
Ayaklarımda temmuz yanıkları

bir mendilin ucunda öldürürken zamanı
her kadın kendi için büyütür aşka yasaklanan kelimeleri



dudağındaki elvedanın yüreğime düştüğünden beri

geceden kalmışım
sarhoşluğum dip
bir rakı şişesine hapsedilmiş balık
ayrı yerlere yürüyor aklımla yüreğim
güneş sancı döküyor yaprakların arasından
saçların alev

giden gitti
kapatın kapılarını şehrin

anlamı yok beklemenin göç eden kuşları

içimde çalkalanan bir kadından çalınmış bakış

bi çekip gitmişsin ki

kirpik uçlarımda şiirler birikiyor sana

yokluğun dolarken kül tablasına

D/ebelenendikçe

İçim hele düşsün bir göç mevsimine
unuttum kendime en son rastladığım yeri
dönüş yolunda belki bulurum kendimi

kayıp bir kentteyim
sağım solum taş duvar
sarmaş dolaş hüzün
üşüyor battaniyem
pencerem

kal ve kül
duman duman şiir
aylar, yıllar
içime düşen cehennem
kalem alev
şiir kül