Şafakta Umutlu Gözler Şiiri - Hikmet Aksu

bir ışıltı yükseliyor
beliriyor soluklanan toprak
en kuytular üryan
bozkır bile lalezar.
çekiliyor sis perdeleri,
yırtılıyor gizler parıltısından.
her taraf apaydın renkler, şekiller...
sonu sabah ya! süreçte,
gecenin uzunu ne yazar...
ne kadar dik olsa da yamaçları,
bulutları geçsede doruğu
dünyadan büyük değil ya
ardında aydınlığı tutamaz dağlar.
ve sen;
ne büyükmüşsün hey kutsal nur
senden güç alır ne varsa.
yeşerir toprak, mutlanır insanlar
senin yanında küçülür en büyük yıldızlar.

bana dokunur gecelerin kasveti
sana kâr etmez.
'hep bende kal' desem olmaz
şafak sökmede öte diyarlarda,
perdeler aralanmada,
şafaktadır gözler...
şafakta gözler...