Şimdi seni arıyorum sevgilim;
ruhsuz bedenlerin arasından bir ay ışığı gibi süzülen kızıl gölgeni..
Kokularının sindiği şehrimin sokaklarında;
şafakta gözlerini arıyorum sevgilim..
Hoşuma gitmiyor akıttığım denizlerin rengi hayalimden biraz sen sürüyorum güzelleşiyor!
Bir sen var tutturduğum yaramaz çocuk misali;
içtiğim içkiler içine sen katmadıkça bir halta yaramıyor sevgilim!
Yalnızlığımın karanlık koridorlarında firavun gibi dolaşıyor yokluğun....
Çeyiz sandıklarımda cilt cilt işlenmiş sen var sevgilim..
Şimdi sen yoksun ya sevgilim;
ağırdan ağırdan süzülen gün ışığını bile sokmuyorum odama bekareti bozulur diye! !
Kayıt Tarihi : 2.5.2011 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İmren Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/02/safakta-gozlerini-ariyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!