Bir şafağın ilk şavkında
Gonca gül harelerini öptü
Gamzeli yanaklarından.
Zaman geçişine fırsat vermeksizin
İlk şafağın ışıklarında parlayan tebessümler
Göz alınamayan muhteşem dudak kıvrımlarından.
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
beğeniyle okudum..emeğinize sağlık..saygılar ..
Nazım Hikmet'in 'su başında durmuşuz...,' diye başlayan o muhteşem şiirini anımsadım şiirinizi okuyunca ... Bildiğimiz her şeyin suda ki/yaşamdaki suretlerinin kaybolması ile gelinen o son noktada bekliyor şafak yolcusu...Belki de suda kaybolan tek suret kendisidir...
Çok güzeldi sayın Kemal Polat...
kaleminize., yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta