Bir şafağın ilk şavkında
Gonca gül harelerini öptü
Gamzeli yanaklarından.
Zaman geçişine fırsat vermeksizin
İlk şafağın ışıklarında parlayan tebessümler
Göz alınamayan muhteşem dudak kıvrımlarından.
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




beğeniyle okudum..emeğinize sağlık..saygılar ..
Nazım Hikmet'in 'su başında durmuşuz...,' diye başlayan o muhteşem şiirini anımsadım şiirinizi okuyunca ... Bildiğimiz her şeyin suda ki/yaşamdaki suretlerinin kaybolması ile gelinen o son noktada bekliyor şafak yolcusu...Belki de suda kaybolan tek suret kendisidir...
Çok güzeldi sayın Kemal Polat...
kaleminize., yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta