Lacivert gece kırmızıya boyandığında,
Şehir, çığlıklarıma uyandığında,
Ölümün, şairlerin sustuğu andır.
Yaş değil gözden akan bir damla kandır.
Dudakların açık, içinde söylenmeyecek bir hece,
Benim içinse başlıyor sonsuz ve sisli gece!
Saçların güneş üstünde esmer bir hale,
Ay da sönüyor, ışığı gitmekte kandan sele!
Artık parmaklarım dokunur gözlerine son kez,
Doğan güneşin ardından bir silah sesi duyar herkes.
O sessiz gemi kalkıyor buradan kızıl ufka,
Sarsılarak ilerliyor iki yalnız yolcusuyla...
Mart 2008
Onur OkuKayıt Tarihi : 18.3.2008 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!