Şafak Doğan Güneş Şiiri - Gülay Yıldız

Vatan ki; üstünde adımladığın,
her karışı aitlik duygusu...

Vatan ki; huzurla uyuduğumuz yastığımız,
Tuttuğun her bir nöbet güveni düşler...

Sana varmaya son gece

'Gözlerimi dikip baktığımda
Seni görürüm ufukta
Yazılıp silinmiş gibi buğulu suretin
Karşımda Cerablus'un ışıkları
Fırat'la yıkanır gözlerin
Ne bırakırsın gideyim ne üstüme sinersin '

Gözlerin yolcu eder gördüklerini
Bitmeye yüz tutmuş hasretli ateş.
Ellerin alnında son tekmildir
Şafaktan umut doğan güneş...