Karanlığın penceresini açtığım anda…
Gözlerime varlığının ışığı döküldü.
Oysa ben kaç yüzyıl yalnızken ve zindanda,
Ruhumun hüzünleri ömrüme örtüldü.
Zaman alıp gidiyor yaşanmışlıkları,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta