Saf Olma Şiiri - Vehbiye Yersel

Dostunu düşmanını tam anlamayan,
Düşünmeden konuşan saf arkadaşım,
Gören gözlerin,duyan kulakların,

Konuşan dilin ben olmalıydım,
Yalan almış yürümüş,insanlar riyakar,
Baş edemezsin yozlaşmış,bazı insanlar

Ayaklar baş olmuş,başlarsa ayak,
Dünyanın sonu geldi,kıyamet mi kopacak,
Doğulusu,batılısı,yerlisi göçmeni,

Kuzeyli,güneyli,şehirli, köylü,ne demek
Kimliğimizi biz yazmadık,bilmeniz gerek
Kimsenin kimseden bir üstünlüğü yok

Allah katında bütün kulların yok farkı,
Zenginle fakir arasında uçurumlar var
Aksamadan donuyor yasam carki

3Ocak 2002
Vehbiye Yersel