Saf Manas Şiiri - İbrahim Günaydın

Farklılık nedir diye sordum kendi kendime oturmuş bir köşede
elimde kalemim, zihnimde binbir farklı düşünceler ve karşımda o uçsuz bucaksız gökyüzü
ağlar bir şekilde damlaların gözümden süzüldüğünü hissederek
o soğuk ama bi o kadar da içi gıdıklayan rüzgarı içimde
iç tarafımda derinliklerimde inat olsun diye
o dünyaya içinde olan olaylara çirkinliklerine fenalıklarına göğüs gererek saf ama bi o kadar yoğun bir duyguyla...
...
Işığı, o gecenin zifirimsi karanlığına bir nebze de olsa haykırarak
varlığının tüm insanlar tarafından farkında olunmasını isteyen bir yıldızı
içinde onun içinde onun benliğine benzeterek,
çirkin ve fena olarak varolan herşeye rağmen kıyamın o en ulvi noktasını kendi içinde vucuda getirmesinin bir ürünü olarak
zahiren titrek olarak görünen ama içinde varlığın en üst mertebesinden bir takım inciler barındıran bir eylemin vucuda geldiğini kendim
bizati kendim müşahade ettiğim vakit dedim ki;
kendi kendime o insanları üsten seyrettiğim koltuğuma yaslanarak ayak ayak üstüne atmış bir şekilde;
çıplaklığım beni en sufli bir mekana atmış ki aslında kendimi en ulvi makamda seyre dalmışım gidiyor zannıyla beraber.Silkil ve çıplaklığın o dehşet vericiliğinden sıyrıl bir an önce ey kendim! ..
...