Algıların en yalın hali.. Savunmasız korumasız..
Rengi beyaz..
Doğardoğmaz sunulan bu hazineyi yaşanmışlık kaybettirir..
Yaşadıkça körelir..Köreldikçe kaybederiz saflığımızı..
Oysaki o algı, en komik, en yalın, en gerçek olandır.
Bir çocuk sarhoşluğunda, yaşamın tüm kirli yüzlerinin arasında gülümseyişimi arıyorum.
Şimdi içime attığım yaraların ihaneti bir katılık var duruşumda.
Yinede kırık bir gülümseme bıraktı, Kimbilir belki de o hala bende saklı..
Kayıt Tarihi : 6.7.2007 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
keşke hep çocuk kalabilseydik..
çok güzel bir çalışma
hayata dair..
kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)