Hayat bir oyundur aslında onemli olan oyunu oynayanlar bizlerin farkında olması lazım. Bi bakıma kuralları ince ama biz insanoğlularının egoları katı.
Sevgi sadakat saygının zirvelerinde yaşamaktansa biz kinimizin öfkemizin arkasinda alçalıyoruz.
Bizki dağların tepesinde ebabil kuşlarını besleyebilirdik, Oysa yeraltındaki yılanlarımızı büyütüyoruz.
Kötü insanlar idol olmuşken saflık salaklık ile aynı kefeye konulmuş. Saf insanlar değilmiki en temiz duygularıyla bizlere bizliği hatırlatan. Ozaman biz niye saf olmak varken cingöz olmaya çalışıyoruz. Yada saf kelimesi niçin anlamini yitirmiş.
Neden Temiz kalpler limanını bize açmışken biz korsanların limanına demir atıyoruz. Çok sorular var ama tek bir cevabı var kardeşim beyazın en asıl rengi gibi SAF ol. Bir çocuğun masumiyeti gibi saf ol. Bir anenin sevkati gibi saf ol. Bir babanın göz yaşı gibi saf ol.
Kayıt Tarihi : 23.4.2016 17:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!