Sadist İnsan ve Teknoloji Şiiri - Hanifi ...

SADİST İNSAN ve TEKNOLOJİ

“Oku” emriyle başlar, Hakk’tan gelen ilk vahiy
Hıra’dan yükselen ses, mutlak doğru ilimdir.
Îmandan da öndedir, öyle nurlu bir ses ki
İffettir… Adâlettir… Edep… ile hil(i) mdir.

Çukurda debelenir, kendini sanır âli
Onun nesine gerek, ölmüş, bitmiş ahâli?
Her tarafta kan, barut, işte dünyanın hâli
Kim ki Hakk’tan ayrılır, o en büyük zâlimdir.

Nelerle karşılaşır, tabip kalbimi yarsa
Cevap vermek mümkün mü, bunlar ne diye sorsa?
Hayatın her ânında, iyi, kötü ne varsa
Her şeylere sevk eden, o kalp ile dilimdir.

Gençliğin dimağına, soylu tohum ekmeli
Nushla uslanmayanın, kulağını bükmeli
Her kim ki suçlu ise, cezâsını çekmeli
Aç kurtlara acımak, saf koyuna zulümdür.

Zâlimin fıtratı bu, yıkmak ister her şeyi
İnsanlık dünden beri, kaybetti bilmem neyi?
O sadist cânilerin, mevcut teknolojiyi
Böyle kullanmasına, denir mi ki bilimdir! ! ! ? ? ?

15/11/’08
Hanifi KARA