Para Şiiri - Hanifi Kara

PARA

Para denilen nesne, her insanın beline
Sıkı sarılmış kuşak, kötü bir efendidir.
Ondan önce sağlık var, sanma ki her şey para
O, serilmiş bir döşek, kötü bir efendidir.

Huzuru bozmak için, o girmesin araya
"Para yoktur" diyerek, tuz basmışlar yaraya
Kıymetinden daha çok, değer verme paraya
O, içi kof bir başak, kötü bir efendidir.

Mânânın karşısında, dik durma eğil para
Yakıştı mı hiç sana, durmadan yeğil para?
Şunu asla unutma, başta taç değil para
O, semerli bir eşek, kötü bir efendidir.

Kazancına dikkat et, sonra düşürür nâra
Haramdan kazanmışsan, kapını çalar sâra
Sakın ha aldatmasın, çil çil saçılan para
O, kovansız bir fişek, kötü bir efendidir.

Kimini adam eder, onun işlevi o ki
Gökdelenlerden farklı, onun yerevi o ki (*)
Kısaca özetlersek, onun görevi o ki
Gâyet iyi bir uşak, kötü bir efendidir…

12/01/’13
Hanifi KARA

(*) Yerev: Tek katlı ev, kulübe