Sadık Yârim Şiiri - Salih Sedat Ersöz

Bak ne diyor Veysel, iyi kulak ver,
Benim sadık yârim kara topraktır.
Aynı sözü benim yüreğim de der,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Topraktan gelmişiz, yolumuz toprak,
Onun değerini etmeli idrak,
Dileriz Mevlâ’dan olmasın çorak,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Yoğrulmuş mayamız saf toprak ile
Mayayı bozmazsak olmaz hiç hile,
Onun eksikliği çok büyük çile,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Canlıya, cansıza temeldir toprak,
İnsana en büyük emeldir toprak,
Kıymet bilen için özeldir toprak,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Merhamet edersek şefkat fışkırır,
Toprak gibi isek hayat fışkırır,
Bakarsak toprağa hasat fışkırır,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Toprak gibi münbit olursak şayet,
Mutlu olur insan etmez şikâyet,
Her zaman vermekte bize inayet,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Verdiğim sırrımı kendinde saklar,
Bünyesinde olan her şeyi paklar,
Güzel, çirkin ayırt etmez kucaklar,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Vefalıdır toprak etmez ihanet,
Ecdattan bizlere büyük emanet,
Atarsak tohumu olur bir cennet,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Ruhu dinlendirir toprakla uğraş,
Bana başka değil topraktır yoldaş,
Onunla kaynaşır giden her naaş,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Dalgalan üstünde ey şanlı bayrak,
Her zaman kutsaldır, vatandır toprak,
Onunla yaşarken gönlüm hep berrak,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Topraklar uğruna verilir canlar,
Seferlere çıkar ordular, hanlar,
Bağrında gizlenir şehitler, şanlar,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Sen sen ol davranma öfkeyle, kinle,
Toprak gibi ol da kibrini önle,
Veysel’in sözünü unutma dinle,
Benim sadık yârim kara topraktır.