Çocukluğumun gülüşüydün sen,
Sokağımızın oyun arkadaşı,
Kimi zaman Libya’nın sıcak rüzgârında,
Kimi zaman Amsterdam’ın yağmur kokulu akşamında.
Baklava kokusu yayılırdı dükkânından,
Tatlısı gibi tatlıydı sözlerin,
Her müşterin dost olurdu,
Her dostun aileden sayılırdı.
Bir kahvede başlayan sohbet,
Yıllara uzar, anılara karışırdı.
Biz birlikte büyüdük,
Birlikte çalıştık,
Birlikte güldük,
Ve şimdi birlikte susuyoruz…
Hayat bu;
Bir gün, bir yerde,
Bahanesini kendi bulur,
Ve ayrılığı koyar önümüze.
Ama bil ki dostum,
Gidenler yalnızca bedendir,
Senin gülüşün hâlâ bizimle,
Senin hatıran, soframızın baş köşesinde.
Allah rahmet eylesin,
Ruhun şad, mekânın cennet olsun,
Erken gittin Sadık,
Ama adın, yüreğimizde hep kalacak…
Ozan Güner seni hep özlemle anacak
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 12.08.2025
Kayıt Tarihi : 31.8.2025 10:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!