1955 yılında Nevşehir ili, Hacıbektaş ilçesi,Çiğdem Köyü'nde doğdu.Doğdu da ne oldu sanki,dünyanın düzenini mi değiştirdi, yetiştirdiği öğrencilerin ülkesini,ulusunu seven adam gibi adam olmaları için yirmibeş yıl çalıştı.Çalıştı da ülkemiz ileriye mi gitti.Gün geçtikçe geriye gittiğini gördükçe kahroldu,şiirler yazdı emekli olduktan sonra...
Kırşehir İli'nin Mucur İlçesi'nde oturmaktadır.
Bir öyküdür o halkımın dilinde;
Yetim Eşe’nin yaşamıdır.
Kaderin baskısıdır sözde.
Neden yetimleri alır ağına?
Neden yoksullara baskı yapar?
Zenginlerin köpeği midir kader?
İşte zil son kez çalıyor,
Ayrılık zili!
Bir ürperti duyuyorum,
Gönüllerde bir hüzün,
Yüzler ağlayımsı…
Okul hayatımın son zili.
Biz halkız;
Duygusallığa yer yok bizde,
Ayakta kalmak tüm çabamız.
Aşımız, ekmeğimiz yok bizim.
Biz halkız;
Bütün kış üşüdüm;
Dışarı çıktım, rüzgarı dinledim
Bir selam var mı dost elinden...
Hep poyraz esti,
Hep tipi yarattı yüreğimden.
Her şair yazar seni;
Hepsi severek
Ayrıldığında, özleyerek.
Oysa ben;
Sevemem, özleyemem de.
Sırtımı dayandığım Erciyes’im
Kalbimdeki sevgim, saygım, hevesim
Dürüstlükte, sevgide örnek tezim
İddiayı kaybettin babacığım.
Morg yaptırırken çokça güvendiğin
Seni Balçova'da gördüm,
Sarhoş gibiydin be birader.
Doktorlara götürdüm de inanmadılar
Seni sarhoş sandılar.
Gecenin üçünde,
Sokak lambaları ne kadar fersiz,
Karanlıklar püsem püsem geliyor üstüme.
Çırpınırken kardeşim içeride
Ve hıçkırıklar yankı yaparken duvarlarda...
Acı, hüzün karışık taksi seslerinde,
Benzetmeye gerek yok;
Güneşi soğutup, dünyayı ısıtmaya,
Ay'ı karartıp, yıldızları sarartmaya.
Hayat yalın, acımasız,
İnsanlar mutsuz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!