Bilemezdim ki diyip kendime kızmalarımdan vazgeçemedim,
Ki en kötüsüydü bu..
Kendimi yiyip bitirdim,
Senden habersiz seni yaşadım..
Dönüp ben ne yapabilirim demedin,
Dedim deme biliyorum,seni senden çok tanıdım..
Kırgınlıklarını,hayal kırıklarını,
Ben bir hata ettim diye kendimi yiyip bitirirken..
Sen onu bile anlamadın..
Ne eskiyi konuşalım ne de geleceği,
Kusura bakmayalım bu saaten sonra,
Başka yüzükler takıyorken bile parmaklarımıza,
Açmayalım bu konuyu,
Sen;
“hala yapamadımla geçiştir ömrünü”
Bense; Şiirlerimle,içinde sen olmayan…
Kayıt Tarihi : 15.8.2015 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hikayesi var mı gerçekten bilmiyorum,o kendi dünyasında yaşamaya çalışırken,ben onu yaşamaya çalıştım.baktım olmuyor kendimi hayale bıraktım...
![Taha Gürkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/15/sadece-sus-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!