Sadece Sus..* Şiiri - İsa Yılmaz

bir sabah yürüyüşünde gördüm onu
yolun tam da orta yerinde
bir kurbağa
bağırsakları, ciğerleri dışarılarda
kalbi çoktan yapışmış asfalta
gecenin bir vaktinde geçmek isterken karşıya
yolun tam da orta yerinde
ezmişlerdi onu

o gün bugündür sorarım kendime
yolun neresindesin diye
başında, ortasında, kim bilir belki de sonunda
nedir seni yollara düşüren
gecenin bir vakti uykusuz bırakan şey nedir
nedir seni mutlu eden şey
uğruna savaşmaya değecek neyin var
bir gece yarısı, ya da bir gün ortası son bulacak bu hayat
ezip geçecek seni de ölüm
söyler misin neresindesin hayatın

kurbağayı ezmişler hiç acımadan
yolun tam da orta yerinde
belki karşıda bekleyen biri vardı
uğruna hayatını ortaya koyduğu
karanlıklara meydan okurcasına
acımasız insanlardan korkmadan
onu yola çeken biri vardı belki
onu çok seven, onu özleyen biri vardı, evet

söyler misin seni yolun karşısında bekleyen kim var
ne diye düşmüşsün yollara
söyler misin seni bekleyen biri mi var
bir kurbağa kadar vefalı dostun yok mu
hiç sevmediler mi seni
söyler misin kurbağacık çok mu çirkin kalbin

sus… sadece sus..
onun gibi, gece gibi sadece sus
ezip geç üstümden ey karanlık
insanlar gibi, hayat gibi geç
ama sus
ne işe yarayacaksa, sadece sus…

29.V.09