Sadece Solumdan Şiiri - Fatma Çelik

Tenekelerle çevrilmiş etrafımın sevimsiz kusurları. Değmeden yanlarından geçmeye çalışsamda çıkardıkları boş seslerle somut oluşlarını vurgulamaktalar zihnime.
Dokunmadan, tutunmadan geçmeli tenlerine, izlerine
Tutunmak mı lazım illaki somut vari şekillere, Varlığınını kavramlara sunmamış ezgilere..?
Yinede tutunacak bir şeyler bulacağım kendime
Ben havanın kendini koşullamadan rüzgarla ettiği danstaki heyecana tutunacağım.
İçimdeki fırtınadan kopup bana ulaşan renklere.
Ve beş para etmeyen halisilasyonlu hislerime...
Kendimi durduramayıp tepetaklak olacağım sisli bir şiirde.
Düşlerim, düşüşüm, düşündüğüm hepsi bir potada incelip eriyene dek
Ben tekrar tekrar sıkılmadan, usanmadan herhangi bir şiirin herhangi bir satırında seni arayacağım...
Soluk almadan da yaşayacağımı o an anlayacağım.
Ne güzel yaşamak seni şiirlerde
Nefesimi dahi tuttuğumu hissetmeden
Solumadan.
Sadece solumdan
Menfaatsizce.