Senin gönlün ne büyükmüş sevdiğim,
Gönül bahçen açıverir rengârenk,
Menekşeler, güller, şen yaseminler,
Hepsi de birbirinden kıymetli...
Ekilip kök salmışlar bahçende,
Kök salmışlar, vazgeçemezsin hiç birinden...
Envai kokular içinde,
Hepsi, şefkât, sevgi, su ister senden,
Yaşamaları için gerekli...
Ben,Vefâ Çiçeği,
Belki, gelip bahçevanım koklar da,
Renkleniverir boydan boya bedenim...
Bir köşeden seyrederim tarhları;
Yasemini alır, koklar saklarsın...
Menekşeye el edip, sevgi yollarsın...
Hele o Kıymetli çiçeğin var ya,
Gizli gizli kuytularda saklarsın...
Anlıyorum, 'bir çiçekle yaz olmaz' denmiş...
Sarmaşıklar sarmış beni, koşup gelemem,
Ne çıkmazlardayım, bir bilsen...
Vefâ çiçeğinin bir hatâsı var,
Saklamamış, deyivermiş sırrını,
Sonra oluvermiş ona dünya dar...
Ne o vazgeçmiş, ne de ondan sen,
İnan bu sözler yalnız bir sitem,
Sevgisi öyle derin ki bir bilsen...
13 Nisan 2009
Halenur KorKayıt Tarihi : 13.4.2009 23:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)