Kökü olmayan bir çiçek gibiyim ellerinin arasında.
Kokluyor, ara sıra dudaklarını yapraklarıma dokundurup öpüyorsun.
Böylesine çok sevdin de beni,
Bir yudum su verebilme ihtimalin hiç mi olmadı?
Neden aklına gelmedi suya olan mecburiyetim?
Sadece sevdin beni.
Bak soldum işte...
Sen, her ne kadar istemesen de.
Oysa yaşayabilme ihtimalim senin elindeydi…
Birşeyleri farkedebilseydin,
Daha uzun ömürlü seninleydim…
Kayıt Tarihi : 5.12.2006 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2003 hatirasi...
selam saygılar
TÜM YORUMLAR (3)