Bir dağ başında yalnızlığımı yaşıyorum.
Bu yalnızlık ölümden de beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni SEN GELSEN YETER.
Gözlerin karşımda ki mutluluk denizi gibi.
Her sabah uyandıgımda yanımdaki kişi olsan
Bu yüreğim seninle yaylalar kadar serin olur
Bu yürekte ne bir tasa nede bir gam olur..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Beğeniyle okudum başarılar dilerim .Kutlarım ..
Değerli dost.
Sevgili ustadım;
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Harikaydı.
Kutluyorum + 10
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Nice güzel paylaşımlar diliyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum......
Güzeldi kutluyorum :)
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta