1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Kristal cam kırıkları canımda
Her parçası ayrı kımıldar
Ayrı ayrı kanatır yaralarımı
Dostun sözü
Sönmüş dağ gibi acılarım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sanırım en çok bunu beğendim
bu kadar güzel bir anlatım olurdu ancak
mükemmel..tebrik ederim...ama kadınların (bence) hayata bir sıfır yenik başlamaları dogru değil...ama kadersiz olanda ona bişey demiyorumm..gülmedimi gülmüyor...
Yaralı yüreğinizle sitem yüklü dizeleri ibretle okudum. Hüzünlenmedim desem yalan olur. Ben yiğidim, ben erkeğim diyenler unutmasınlar ki, onları da bir kadın ( ana ) doğurmuştur. Anlamı önem taşıyan şiiriniz, anneme ve bütün annalere sevgi ve saygımı on kat daha artırmıştır. Önemsediğim şiirinizi tebrik eder, yürek sesinizi kutlarım. Tam puan ekleyerek ant. listeme alıyorum. Saygılarımla.
sözün bittiği an.yazacak bir şey bulamıyorum..tek kelimeyle harikaaa..tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta