Kristal cam kırıkları canımda
Her parçası ayrı kımıldar
Ayrı ayrı kanatır yaralarımı
Dostun sözü
Sönmüş dağ gibi acılarım
Patlamaya hazır ayrı tüter sancılarım
Her yaranın sahibi ayrı biri
Ayrı ayrı dünlerde kaldılar şimdi
Vaatleri mutluluktu ama
Elimde kalan gözyaşlarım
Soran olmadı gelmek istiyor muyum dünyaya
Hesapsızca dâhil oldum zamana
Daha doğarken kadın doğmakla
Bir sıfır yenik oldum hayata
Gelişim bir eve mutluluk verdi
Bir eve hüzün…
Erkek beklerken anam babam
Gelen benim kız yüzüm
“Eksik etek”
“Saçı uzun aklı kısa”
“Ölürse yer beğenir ölmezse el”
Daha doğmadan verilmiş payeler
Çoğunuzun evinde varım
Anayım ya da bacıyım
Birinize eşim ya da sevgili
Belki de kızınızım
Benzese de Ayşe’ye Fatma’ya yazgılarım
Ayrıdır benim acılarım
Her giren bir yara açtı gönlümde
Ayrıdır benim yürek sancılarım.
Öyle ya, kadınım ben,
Sadece kadın!
31.08.2008
Dönay KurtKayıt Tarihi : 22.9.2010 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her kuşakta belkide hiç değişmedi kadına bakış açısı.
bu kadar güzel bir anlatım olurdu ancak
TÜM YORUMLAR (4)