Hayata tutunmaktan ellerim yıprandı
Hep kendi derinliklerine çekiyor
Bir gün pes desin, teslim olsun diye
İnadına aşk yok artık ömrümde
Kimseye kolay lokma olmam
Yeter artık, yeter demeye alıştım
Bir tek alışamadığım var o da sen
Onu da ah be vefasız bir bilsen
Sözünü ederken kuş gibi çırpınıyor yüreğim
Gözlerim dolu dolu oluyor
Bir an yaşamak sevinci geliyor içime
Sus pus oluyorum kırklı çocuk gibi
Yârinin hayalleri beni ayakta tutuyor
Ya yine gelmezsen, ne olacak şimdi
Kendi sonumu bekliyorum çaresiz
Seni anlamak ne kadar zormuş
Ama şu yüreğim durmuyor
Senin için çarparak parçalanıyor
İnan kaç kez söyledim
Dinlemiyor beni dinlemiyor
Sadece isyanım o vefasıza
Bektaş Bekir Dişbudak
14.12.2009
Bekir DişbudakKayıt Tarihi : 14.12.2009 23:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Dişbudak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/14/sadece-isyanim-o-vefasiza.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!