Avuçlarımın terini silmişti son cümlen
Buz gibi bir şiddetin tırnakları arasında saldırırken ruhuma.
Acı kokladım, ilk dakikanın son saatine dek.
Boğulurken kopardığım tüm anlam meyvelerini tükürdü ruhum teker teker
Çünkü sözlerin bir cehennem bahçesinin bakışlarıydı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta