Sadece Boş Beyin Şiiri - İlkhan Sandıkcı

Yorgun parmaklarımın sana yazdığı, bu son dörtlükler
Gözlerin kavuşmadığı bu sahne, senin son başrol'ün
Oyuncu becerisi sıfır basit bir figüran
Bu senin son rolün son görünürlüğün

Elveda yaşamını yitirmiş olan boş beyin
Açılmış yeni sigaramın ilk dalından önemsiz olan
Hayata iki gözünün arasından bakan
Yeteneği sıfır sadece boş beyin

Acınası bir hal içinde, gözü epeyce yüksekte
Seviyesi olmayan, şekli fark edememekte
Hayatın ağlamaklı sahnesini, soytarıca geçiren
Boş bir beyin eşliğinde, kendine gülümsemekte

Ey güzel, ruhunun çirkinliği gözlerinden fırlamakta
Yaşamında ki fırıldaklık, duşundan anlaşılıyor
Bedenin epeyce yorgun fark etmemek elde değil
Sadece boş bir beyin, hücresi eksik bir beyin

Akşamları bir bankta, elinde soğuk bira
Daha kışın ortasında, kazak ile sokakta
Gecenin karanlığında, kendi kendine dans eden
Bir ayyaş ile sahilde uzanmakta
Titrek parmakları ile bir şiir karalamakta

Yorgun ellerim üşüyor
Ayın ışığı sağ elimin üstünde
Isıt masa bile, epeyce yardımcı oluyor
Akan göz yaşlarım, yüzümü tırmalıyor

Nefret kusmaya devam edeceğim
Durmayacağım, kalemim saldırmaya devam edecek
Yarım kalan resmini, benim boyam tamamlayacak
Sadece boş bir beyin, bir işe yaramayan

Şimdi güle bilirsin, o yavşak ifaden ile
Bir kahin gibi görüyorum
Şerefsizliğin dünya klasiklerinde
Ağlamaya alışman iyi olur bence
Sadece boş bir beyin, dekoltesi yırtılmış bir halde

Bir insan, kendinden başkasını düşünmeyen
Kalbini birazcık olsa dinlemeyen
Kötülüğün, yobazlığın kucağında dans eden
Perde oyunu misali, küçük gölgelere gizlenen

Bu benim senaryom, benim çizdiğim hayat
İster ölüm veririm ister yaşam
Sonu hainlik olan bu sahnenin
Biri varsa da altını karalayacak
O da ben olurum, hayat veririm ne kadar zor olsa da

Kelimelerim son buluyor, hüzün kaplıyor her yanı
İsyan dolu yürek kucaklıyor tekrar yaşamı
Kötülük kokusuna arkasını dönen bu kalem
Selamlıyor ayakları üzerinde geçmişteki hatırayı
Elveda hainlik kaplı hüzün
Bir boş beyin uruna yazık olur fazla yıpranma
Şiir kokan gelecek yıllara
Koşar adımlarla sarıl, büyük bir umutla
Elveda, elveda, bu satırları sakın ola unutma