bak ben öldüm çoktan...
kalmadı hiçbir yerimde masumiyetin timsali
göğe bakar feri sönmüş gözlerim
bilirim, bu hep böyledir
her hoyrat rüzgar uçuracağı bir kuru yaprak bekler
ve gelinlik beyazlığındadır tüm kefenler
çabalamak boş
kurtaramaz kimse bu bataktan kimseyi
debdebeli günler geçti artık
yaşadığımız sade bir kır cenazesi...
Kayıt Tarihi : 23.2.2009 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!