Sade Şiiri - Mehmet Öztaylan

Rüzgarın eteğinde beklemektedir kar.
Gece dingin, gece suskun
Gece pusu kurmuş yüreğime
Bir kaleme bakarsın
Bir gökyüzüne ve saate
Yelkovan dansta iken zamanla
Akrep ruha damgalanmış
Aşk kadar ağır
Savaş değil bunun adı sabır
Gözlerini kapatıp gerçeğe
Öyle yazarsın

Taze dem almış bir bardak çayın
Üzerinden ince buğular süzülür
Oysa sıcaktır kaynardır
Yetişir özünde ki alev kendine
Neyin imgesi, kime neyi ispat çabası
Bilmediğim onca şey var ki
Yarım kaldığım

Ama bana sade sevmeyi öğret
Karmaşık duyguları al kalbimden
Korku gibi özlem gibi umut gibi
Saf arı ve sek sevmeyi
Bana sebepsiz beklemeyi