Çiviler çakıyorum.
Tutunmak için,
Ömür dediğimiz, evin duvarlarına.
Sıvası dökülmüş...
Darma dağın odaları.
Yere düşmüş çerçeveler.
Susmuş...
Konuşmuyor zamanın tik takı?
Kırık camların ardında...
Yarı tebessümlü suretler.
Küfrediyorlar anılara.
Sadakatse yerde tozlu bir halı.
Farkında olmadan çiğniyorum.
Kayıt Tarihi : 9.7.2011 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!