rükû değil bu, başlar öne eğildi
insan insana külfet değildi
yarımlarını tamamlayan ülfetti
bir düş uğruna yürek yüreği kemirdi.
hangi mazmun, hani sabır nerede
aşka da inanırım, iffetliyse elbette
sadâkatsiz ar'la dolmuş kuz gönüller
ahlâki tıfıl cüce, nefsi nefs'le semirdi.
Kul aydıni diyorsam sus pus olamam
sükut hırkası altında kayıtsız kalamam
ağlayan bulutlar gördüm toprağa şifa
insanoğlu dediğin denizleri devirdi.
Kayıt Tarihi : 12.1.2023 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!