Sadakat Şiiri - Ahmet Beltekin

Hatıralardır zamana yenik düşen,akıp giderken saat,
Çekilmez buğulanan camlarda,göz kapaklarının sarhoşluğu...
Kaybetmeyi göze almadan yaşamaktır hayat...,
Alt-üst olan dünyalarla doldurmaktır,içindeki boşluğu,
Çünkü,herkesin söylediğini,hep farklı söylemektir,her fırsat...

Ömür boyu sürmez bilirim,bu aşk,bu sevgi bu inanılmaz sadakat,
Bu yaşama sevinci,bu derman,bu takat.
Seneler geçtikçe değişir her şeyin rengi,
Çok geç de olsa anlaşılır,her acı bir sevincin bedeli,
Ve görülür ki hep aynı kalmaz bu sonsuz bilinen tabiat...

Gideni gelmeyen bu dünya ve uzayıp giden bu sonsuzluk,
Bence zaman,boşluklarda her ömre takılan çılgın bir kanat...
Sonra yaşadıkça her şeye rağmen hayata direnmektir inat.
Ve sonunda hayatla yüzleşip ölmektir hakikat,
Çünkü,en büyük saltanattır,toprağa duyulan sadakat...