Bir çınar ağacı vardı eskiden,
Yaşlıydı, yüreği çürümüştü,
Kurumuştu dalları.
Bazı yerleri yeşil olsa da
Zar zor görüyordu ihtiyacını.
Bahtiyardı kendince, memnundu yerinden.
Çok yolcu dinlendirmişti gölgesinde.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İnsanlar doğadan ne istiyorlar,nedir dertleri anlamıyorum.Yürek sızlatan bir şiir olmuş.Özellikle son mısraları.Kaleminiz daim olsun.Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta