Sadağımda Gizlediğim Güzel Kendine Gel

Sen gidince güldürecek ne ân kaldı ne yarın
Hüzün trenine döndü yüreğimin meseli
Hasretimden bahsediyor cihândaki her yayın
Mısrâlara sığmaz oldu bekleyişin gazeli

Hazânın kasırgasında ortaya çıktı devler
Titreşimin ilmeğiyle daraldı zülâl evler
Denizlere yükseldi havayı boğan alevler
Zaman yenildi mekâna sona attı evveli

Nabzı duracak sanki yetim kalan vicdanların
Cânı ağaca döndü yeni doğan fidanların
Mumu çoktan sönüverdi horlanan şamdanların
Umutlar da çağ atladı(!) moda Şeytan modeli

Susturamadım sesini kuralsız vaatlerin
Değerini anlamadım nihânsı tâatlerin
Yalnızlığına susadım habersiz saatlerin
Ömrümü zindan yaptı suskunluğumun bedeli

Ey Sevgili ben nârım güneşi gözleyen ışkın
Kov artık yakamozları sona ersin bu taşkın
Herkes bilir fenerleri ‘’Aşkım’’ yalın ve yakın
Çıkarıver sadağında gizlediğin güzeli