Ağzımda suskunluğumun kekremsi tadı,
Erek edindiğim yolların çıkmaz sokakları,
Kanıma karışan hayalin ve sad rengi bir bela;
Güncelerimde adın ki mısralarım bir derya…
Eyledin ki kendini bana sad renc,
Artık bir tek sen oldun şad-ı renc.
Şimdiyse önünde ben el pençe divan;
Sense şah koltuğunda zavallı bir viran…
Kayıt Tarihi : 10.5.2013 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kevser Kılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/10/sad-renc.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!